مدیریت تیم‌ها و مشاغل در عصر نوآوری‌های اخلال‌گر

مترجم:
میلاد بهروزی

امروزه در عصر نوآوری‌، در سراسر بخش‌های کسب‌و‌کار، شرکت‌ها به‌شدت در حال سرعت گرفتن و همگام شدن با تکنولوژی‌هایی هستند که یک شبه صنایع مختلف را دستخوش تغییر می‌کنند. در چنین شرایطی واضح است که در همه حال باید به اصل عدم قطعیت توجه کرد، چرا که در اقتصاد دیجیتال امروزه همه چیز باید با نوآوری‌های اخلال‌گری که پی‌در‌‎پی معرفی می‌شوند همگام باشد. همچنین مدیران برای توفیق در محیط همیشه‌در‌حال تغییر، می‌بایست مهارت‌های جدیدی را در خود تقویت کنند.

پاملا راکر، استاد مدیریت و رهبری در عصر تحولات دیجیتال دانشگاه هارواد به همراه جنیفر استاین، کارشناس توسعه اجرایی و مدرس مهارت‌های ضروری مدیریت برای رهبران نوظهور، درمقاله حاضر اهمیت این موضوع را در سازمان‌های امروزی مورد تاکید قرار داده‌اند:

مدیریت تیم و رهبری مشاغل در عصر نوآوری، خصوصا برای رهبران و مدیران با تجربه ۱۰ یا ۱۲ ساله بیشتر صدق می‌کند که ممکن است به‌منظور مدیریت دیگران یا برای هدایت و پیش‌راندن برنامه‌های پراهمیت مبتکرانه دیجیتال، برای نخستین‌بار در معرض تحولات جدی قرار گیرند.

” این روزها ما همه برای چنگ انداختن به ایده تحول‌آفرین بعدی آماده هستیم. اما مدیرانی توانایی ایجاد شرایط لازم برای تغییرات هوشمند استراتژیک را خواهند داشت که وقت‌شان را صرف درک صنعت خود، مشتریان خود و ساختار سازمانی شرکت‌شان ‌کنند.” – پاملا راکر

متولدین دهه‌های۸۰ و۹۰ میلادی (Millennials) در حال حاضر بزرگ‌ترین سهم نیروی کار آمریکا را تشکیل می‌دهند و شرایط پویا و منحصر‌به‌فردی از «یک آمیختگی نسلی جدید»، ایجاد کرده‌اند. به نظر استاین، امروزه Millennials، با ورود به شرکت‌ها، انتظاراتی بسیار بالاتر دارند و به دنبال فرصت‌هایی برای پیشرفت سریع‌تر هستند». نسلX (متولدین دهه‌های۶۰ و۷۰ میلادی) که ممکن است تجربه زیادی در پست‌های مدیریت کلیدی نداشته باشند، مجبور هستند تا نقش‌های رهبری متفاوتی را برای هدایت این گروه جدید کارکنان برعهده بگیرند و همچنین به تقاضای رقابتی کارفرمایان خود که می‌خواهند به اشکال مختلف در قله موج عصر دیجیتال قرار بگیرند نیز پاسخ بدهند.

همچنان که این مدیران سعی می‌کنند در انطباق با عصر نوآوری موفق و هوشیار باقی بمانند، طبیعی است که دچار دشواری‌هایی شوند؛ راکر این دشواری‌ها را در چهار مورد معرفی می‌کند: “ناآسودگی”، ​​”تردید”، “ناهماهنگی” و “جابجایی احساسی” که زمانی اتفاق می‌افتد که درحالی‌که ارتباط بین استراتژی دیجیتال جدید و آنچه برای مشتریان در بازار اتفاق می‌افتد روشن نیست، از رهبران تازه‌وارد در عرصه نظارت بر ابتکارات دیجیتال خواسته می‌شود که خود نقش اخلال‌گر را ایفا کنند. در چینی شرایطی روش‌های موفقیت‌آمیز و مطمئنی که در گذشته معمولا توفیق به‌همراه داشته‌اند، دیگر جوابگوی نیازهای عصر نوآوری نیستند.

چارچوبی برای تغییر در عصر نوآوری

راکر به مدیران پیشنهاد می‌کند که در عصر نوآوری های اخلالگر، به جای تمرکز بر روی شرایط بی‌ثبات کاری و بازار، به بالا نگاه کنند.

به نظر وی، هنگامی که فشار برای نوآوری شدید است، برای هر کسی بسیار چالش‌برانگیز است که بایستد و بگوید «بهتر است کمی صبر کرده و در این مورد فکر کنیم». مدیران گاهی چنین کاری را ریسک تلقی می‌کنند.

اما با انجام مطالعات کافی می‌توانید به عواملی مانند هویت و فرهنگ کاری شرکت بپردازید و بدانید به چه توانایی‌ها و استعدادهایی نیاز دارید، جامعه دستخوش و پدیدآورنده چه تغییراتی است، رقبایتان مشغول به چه کارهایی هستند و مشتریانتان چه محصولاتی را دنبال می‌کنند– این‌ها همه پرسش‌های پراهمیت سرنوشت‌سازی هستند که رهبران باید در عصر نوآوری از خود بپرسند. چرا که آنها مانع نوآوری اخلال‌گر‌ نخواهند بود، بلکه آن را استراتژیک‌تر خواهند کرد. “

خودمختاری، اعتماد و ارتباط

به عقیده پاملا راکر، محیطی که به کارکنان اجازه خودمختاری در عملکرد و محل کار می‌دهد، کارکنانی باانگیزه بیشتر و بازدهی بالاتر خواهد داشت:

“اگر افراد با استعداد در انتخاب نوع و محل کار خود، اختیار بیشتری داشته باشند، تعهد بیشتری از خود نشان خواهند داد و برای دستیابی به نتایج مورد انتظار، حتی در شرایط دشوار، خود را تحت فشار می‌گذارند. آنها همواره_نه فقط زمانی که در دفترشان هستند_ در مورد کارشان فکر خواهند کرد، خواب خواهند دید، و درصدد ایجاد ارتباطات جدید خواهند بود،.” – پاملا راکر

امروزه در عصر نوآوری، مدیران باید راه‌های جدیدی برای ایجاد روابط با تیم‌های خود، نظارت بر عملکرد آنها و کمک به آنها برای موفقیت پیدا کنند. مردم بیشتروبیشتر به دورکاری روی آورده‌اند، در پروژه‌های پیچیده با همکاران ناآشنا همکاری می‌کنند، با مشتریان در مناطق زمانی مختلف ارتباط دارند و با استفاده از کنفرانس‌های ویدئویی به جای ملاقات رودررو کار می‌کنند. شیوه‌های کاری جدید، ساعت کاری انعطاف‌پذیر و دفاتر “میز داغ” نشانگر معاملات جدیدی است که بین کارکنان و سرپرستان در شرکت‌های نوآورانه رخ می‌دهد.

بازاندیشی استراتژی‌های کاری  

برای پایداری در اقتصاد عصر نوآوری، تمامی کارکنان می‌بایست که ذهنیت مخترع اخلالگر را بر کارهای خود اعمال کنند.

سرعت تغییر در عصر نوآوری های دیجیتال، چنان بالا است که در بسیاری از شرکت‌ها از توانایی استخدام یا آموزش افراد با مهارت‌های لازم برای رسیدگی به خواسته‌های جدید فراتر می‌رود. استاین می‌گوید: “انتقال یکپارچه به نقش‌های ناآشنا و قبول مسئولیت برای به‌دست آوردن مهارت‌های جدید، به بخشی از آنچه کارکنان باید تمام‌وقت برای زنده ماندن در چنین محیط کاری به آن توجه داشته باشند، تبدیل شده است.”

استاین کارکنان را ترغیب می‌کند که با عملکرد و بازده بالا خود را درون شرکت مطرح کنند: “به دنبال پروژه‌های جالب باشید و بخشی از کار را به عهده بگیرید. تحصیلات خود را ادامه دهید – مدرک بالاتر می‌تواند به موقعیت شما در شرکت کمک کند. به این شکل نه تنها شما با آخرین تفکرات و نظریات در زمینه کاری خود مرتبط خواهید بود، بلکه این‌کار همچنین نشان‌گر سطح انگیزه و اراده بالای شما خواهد بود و احترام بیشتر به ارمغان خواهد آورد.”

«به دنبال پروژه‌های جالب باشید و بخشی از کار را به عهده بگیرید. تحصیلات خود را ادامه دهید، مدرک بالاتر می‌تواند به موقعیت شما در شرکت کمک کند. به این شکل نه تنها شما با آخرین تفکرات و نظریات در زمینه کاری خود مرتبط خواهید بود، بلکه این‌کار همچنین نشانگر سطح انگیزه و اراده بالای شما خواهد بود.» در عین حال مدیران برای آمادگی برای مراحل بعدی حرفه خود، همچنان باید به انجام آنچه تاکنون به آن پرداخته‌اند ادامه دهند. «ما همه وظیفه داریم برای بهبود شرایط کاری و زندگی خود تلاش کنیم. شما هرگز نمی‌توانید و نباید از شرایط موجود کاملا راضی باشید. از تغییرات در صنعت خود آگاهی کامل داشته باشید، با کارکنان استخدام در ارتباط باشید، مصاحبه کنید، ارتباط برقرار کنید و همواره اقدامات لازم را برای بهبود کیفیت کارتان انجام دهید.»

به عقیده راکر، «محل کار دیجیتال به‌مثابه مکانی است که در آن تاثیر یک فرد می‌تواند به‌دلیل وجود روابط همکاری با افراد مناسب به‌طور چشمگیری گسترش پیدا کند. لذا مادامی‌که ساختار و شیوه‌های سازمانی برای حمایت از نوآوری دیجیتالی دستخوش تغییرات کلی و جزئی است، شرکت‌ها به‌شکلی فزاینده به دنبال افرادی خواهند بود که بتوانند با یک سنگ بیشترین پرنده را نقشزمین کنند.»