نویسنده: تیموتی باتلر

منبع: harvard business review

به نقل از ماهنامه گزیده مدیریت

کارآفرینان به قهرمانان تازه دنیای کسب‌‌وکارتبدیل شده‌اند. استخدام یک رهبر کارآفرین از اهمیت زیادی برخوردار است.

همان‌گونه که برنامه پسرهای زرنگ رابرت مکنامارا و همکارانش در شرکت فوردموتور، مدیران کل را به موقعیت ستاره ترفیع داد، افرادی مانند مارک زاکربرگ و استیو جابز نیز کارآفرین‌ها را به آخرین نمادهای کسب‌وکار تبدیل کردند. در مدرسه کسب‌وکار هاروارد، جایی که من مشاور برنامه توسعه کارراهه هستم، حتی آن دسته از دانشجویانی که درصدد پیوستن به شرکت‌های بزرگ هستند و هیچ برنامه‌ای برای راه‌اندازی یک شرکت نوپا ندارند، اگر کسی به آنها بگوید فلان اقدام شما کارآفرینانه نبود، آن را توهین تلقی می‌کنند. من درک می‌کنم چرا این‌گونه است، زیرا کارآفرینی در بازار کار امروزی بسیار ارزشمند است.

شرکت‌ها در هر شکل و اندازه‌ای که باشند، آرزوی این را دارند که به‌عنوان شرکتی زیرک، چالاک و نوآور شناخته شوند و همه این ویژگی‌ها به‌طور سنتی به کارآفرینان منتسب می‌شود.

بااین‌حال، این شرکت‌ها در مراحل استخدامی خود، هیچ شیوه علمی برای جداسازی کارآفرینان واقعی از دیگر متقاضیان بااستعداد ندارند و در عوض با باورهای کلیشه‌ای و نادرست بسیاری درگیرند.

در این تحقیق، به این موضوع پرداخته‌ام که این شرکت‌ها چگونه می‌توانند از پس این مشکل برآیند. در تلاش برای تشخیص اینکه چه چیزی کارآفرینان را از دیگران متمایز می‌سازد، نتایج یک آزمون روانشناسی را روی دو گروه (گروه اول شامل بیش از چهارهزار کارآفرین موفق از کشورهای مختلف و گروه دوم ۱۸۰۰ نفر از رهبران کسب‌وکارهای مختلف که خود را یک مدیر می‌دانند و نه یک کارآفرین( مقایسه کردم. جای تعجب نداشت که هر دو گروه ویژگی‌های مشترک زیادی داشتند. در ۲۸ بعد از مجموع ۴۱ بعد مهارت‌های رهبری، تفاوتی اندک وجود داشت یا بعضا هیچ نوع تفاوتی مشاهده نشد. اما وقتی دقیقتر به بررسی موضوع پرداختم، با ترکیب کردن ارزیابی‌های مهارتی و علایق زندگی و نیز ویژگی‌های شخصیتی آنها، متوجه شدم کارآفرینان از سه ویژگی متمایز و ممتاز برخوردارند: توانایی رشد در شرایط عدم قطعیت، اشتیاق پرشور برای آفرینش پروژه‌های شخصی و مهارتی منحصربه‌فرد در ترغیب دیگران.

در این مقاله به رد برخی از افسانه‌های نادرست درباره کارآفرینان می‌پردازم و درباره واقعیات موجود بیشتر توضیح می‌دهم. به‌علاوه، به ارائه توصیه‌هایی علمی و مبتنی بر شواهد و مستندات خواهم پرداخت که به مدیران استخدام در مصاحبه و بررسی رزومه و تشخیص کارآفرین از دیگر افراد توانمند، کمک خواهد کرد.

نیازهای خود را بشناسید

مدیران قبل از اینکه در پی استخدام رهبران کارآفرین باشند، باید به یک سوال مهم پاسخ دهند: آیا شرکت به راستی به چنین فردی نیاز دارد؟

همه چالش‌های سازمانی با رویکرد کارآفرینانه حل نمی‌شوند. در تحقیق من، بنیانگذاران موفق به‌عنوان گروهی که در مقیاسی که تمایل به قدرت و کنترل را ارزیابی می‌کرد، نمره بسیار بالایی آوردند (به‌ویژه نسبت به رهبران غیرکارآفرین). این کیفیت می‌تواند در شرایطی که اشتراک گذاری اطلاعات و قدرت، برای عملکرد سازمانی حیاتی است، تعارض ایجاد کند. افزون بر این، در اغلب سازمان‌هایی که ساختار ماتریسی جاافتاده دارند، راهکار مناسبی نیست، زیرا این نوع سازمان‌ها به مرزهای مشترک و باز بین گروه‌های کاری یا سطح بالایی از همکاری نیاز دارند.

مدیران استخدام باید به‌دقت به چالش رهبری که در سازمان با آن چالش روبه‌رو هستند، بپردازند. اگر این چالش یک موقعیت توسعه‌نیافته، یک برنامه تحول یا هر نوع شرایطی باشد که نیازمند ابتکاری فشرده برای یک پروژه است، در این صورت سبک کارآفرینی به احتمال زیاد برای سازمان سودمند خواهد بود. اما اگر شرایط سازمان به‌نحوی است که واحدهای کاری، ماتریس‌وار به‌هم وابسته هستند، پس بهتر است سبک رهبری دیگری را امتحان کنید.

در نهایت، اگر چنین نتیجه‌گیری کردید که یک رهبر کارآفرین، تمام آن چیزی است که سازمان شما به آن نیاز دارد، مهم است ابتدا درک دقیقی از شخصیت پیچیده کارآفرینی داشته باشید. ابتدا نگاهی به برداشت‌های عمومی از کارآفرینان و نتایج تحقیقات درباره محرک‌های واقعی کارآفرین‌ها می‌اندازیم.