بی نام

داشتن خانه و زندگی اش را از دست می‌داد آن لذت ناب حمام کردن را، آن قابلمه های مسی را که بالای سکوی وسط آشپزخانه آویزان بود، خانواده‌اش را. میان چهارچوب در ایستاده و به دقت همه چیز را برانداز کرد. قدرشان  را ندانسته بود. چطور این اتفاق افتاده بود؟ به خودش قول داده بود قدرهمه چیز را بدانند و حالا یادش نمی آمد این قول را چه روزی فراموش کرده بود این بار میتوان از پسش بر بیاید.