بازی بینهایت
انسانها به طور طبیعی در جستجوی راهحلها و مسیرهای سریعتر برای حل مشکلات ناخوشایند و در اولویت قرار دادن پیشرفتهایشان در راستای جاهطلبی خودشان هستند. همینطور آنها دنیا را در چهارچوب موفقیت، شکست، برنده و بازنده میبینند. این نگاه برد و باخت یا صفر و یکی در بلند مدت نتایج خطرناکی خواهد داشت. به دلیل وجود همین نگرش، در سازمانها شاهد رفتارهایی مانند اخراج دستهجمعی سالانه برای تحقق طرحها و اهداف خودسرانه، محیطهای کاری پر استرس، در اولویت قرار دادن سهامداران به جای کارکنان و مشتریان، تلاشهای غیر اخلاقی و غیر صادقانه، پاداش دادن به کارکنان سمی و... هستیم.
چنین رویکردهایی در عصر دیجیتال و پس از انقلاب صنعتی چهارم سرعت بیشتری گرفته است. در نگاه اول بیشتر ما مخالف نگاه صفر و یکی و در اولویت گذاشتن سود نسبت به همه چیز، هستیم، اما زمانی که میگویند «کارکنان را بالاتر از سود قرار دهید» با مقاومت رو به رو میشویم.
جستجو برای ایجاد تعادل میان کار و زندگی مهارتی است که به سادگی به دست نمیآید. خوب است که در حد توانمان زندگیای بسازیم که هر روز صبح به خاطرش با انگیزه بیدار شویم، در محیط کار احساس امنیت کنیم و در انتهای روز با رضایت به خانه برگردیم. گرچه آسان نیست، اما شدنی است.
رهبران بزرگ طوری سازمانشان را پیش میبرند که حتی پس از زندگی آنها نیز موفقیت کسب و کارشان ادامه پیدا کند. موفقیتی که صفر و یکی نیست و همه از آن خوشحالاند.
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر